عصر یک روز پنج شنبۀ آفتابی در روستای قولدستکِ ولسوالی سنگ تخت وبندرِ دایکندی چند تن کبرای چهارده ساله را پس از شکنجه و لت وکوب با چادرش بر درختی حلق آویز کردند. به گفتۀ خانوادۀ کبرا، این قضیه برمی گردد به پرونده یی که سال ها پیش بدون بررسی بسته شده بود.
داستان از جایی شروع می شود که در سال 1377، شخصی به نام حسین (پدرکلان مادری کبرا) توسط شخص دیگری به نام محمدامیر بر سر جنجال زمین به قتل می رسد.
پس از قتل حسین، خانواده اش تلاش می کنند تا این پرونده را به صورت قانونی حل کنند و به این منظور به تمام نهادهای عدلی و قضایی مراجعه می کنند تا به عدالت دست یابند، اما تلاش ها بی نتیجه می ماند. پس از قتل حسین، اعضای خانواده اش نیز مورد تهدید، آزار و لت وکوب قرار گرفته و حتی اختطاف می شوند، اما اداره های مربوط در بررسی این قضیه هیچ اقدام قابل توجهی نمی کنند.
به خاطر سهل انگاری مقام های حکومتی به این قضیه، خانوادۀ حسین دست به دامن بزرگان قوم می شوند. علما، موسفیدان و شورای مردمی سنگ تخت وبندر فیصله می کنند، تا زمانی که قاتل دستگیر یا خون بهای مقتول پرداخت شود، تمام زمین و درخت های قاتل در اختیار خانوادۀ مقتول قرار گیرد.
اما در سال 1388، افراد قاتل، محمداسحق فرزند حسین را از مقابل خانه اش اختطاف می کنند و 15 شبانه روز نزد خودشان نگه می دارند و صدهزار افغانی نیز از او می گیرند. اسحق در نتیجۀ پادرمیانی موسفیدان از چنگ این افراد رها می شود و برای نجات جانش به ایران فرار می کند.
صغرا، دختر حسین پس از قتل پدرش با شخصی به نام محمد ازدواج می کند. قاتلان پدر صغرا، پس از این خویشاوندی، دشمنی شان را با خانوادۀ شوهر صغرا نیز آغاز می کنند. در نهایت صغرا، شوهر و دخترانش نیز مورد تهدید و لت وکوب قرار می گیرند.
محمد رضایی، پدر کبرا می گوید که در سال 1380 با مادر کبرا ازدواج کرده و به شمول کبرا، پنج دختر دارد. او می گوید که قبل از ازدواجش با هیچ کسی خصومت نداشته، اما پس از ازدواج، دشمن خانوادگی خسرش، او، خانم و فرزندانش را همواره تهدید می کند.
به گفتۀ محمد، در شانزدهم رمضان سال جاری، شخصی با نام نجیب که برادر سوم قاتلان کبرا است، صغرا، مادر کبرا را در خانه اش لت وکوب کرده است. این بار هم نهادهای عدلی و قضایی شکایت محمد را نشنیده می گیرند.
پس از لت وکوب صغرا، افرادی که متهم به قتل دخترش هستند، زهرا، خواهر بزرگ کبرا را در راه مکتب به مرگ اخطار می دهند. این قضیه موجب می شود تا خانوادۀ زهرا دختر خود را از رفتن به مکتب باز دارند، اما والی دایکندی وارد این قضیه می شود و او اطمینان می دهد که نمی گذارد آب از آب تکان بخورد و قضیه را حل خواهد کرد. در نهایت حرف های والی سبب می شود خانوادۀ کبرا دست زیر چانه بنشینند تا این که خبر حلق آویزشدن دخترشان می رسد.
محمد می گوید که دو تن از قاتلان فرار کرده اند و سه تن دیگر به شمول یک زن فعلاً در بند هستند. به گفتۀ او، کبرا دختر سخت کوش بوده و در فصل زمستان نزد مامایش در کابل به امید این که روزی دادستان شود، در کلاس های تقویتی شرکت می کرده است.
حسن رضایی، مامای کبرا نیز حرف های محمد را تأیید می کند و می گوید که با گذشت 20 سال افراد مسلح دست سر آنان برنداشتند و هر روز دست به جنایت تازه یی می زنند.
پدر و مامای محمد هر دو از نهادهای دولتی خواهان عدالت هستند و می گویند که اگر دولت نمی تواند عدالت را تأمین کند، «بیاید و همۀ ما را تیرباران کند تا از این زندگی آمیخته با ترس نجات یابیم.»
منابع محلی ولایت دایکندی نیز می گویند که تاکنون سه تن به اتهام دست داشتن در این قتل بازداشت شده اند، اما خانوادۀ کبرا از این هراس دارند تا این پرونده نیز مانند پروندۀ پیشین، بی نتیجه بسته شود.
پدر کبرا می گوید که دخترش بی گناه و معصوم بوده و حتی اگر دشمنی فامیلی یی هم وجود داشته باشد، کشتن یک طفل معصوم هیچ توجیهی ندارد و نهادهای عدلی و قضایی و کمیسیون مستقل حقوق بشر باید قاتل کبرا و همدستانش را به پنجۀ قانون بسپارند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/10150
تگ ها:
جسد بیسر یک زن جوان در غرب کابل پیدا شد+عکس
